Kamienny nagrobek

Ostatnie pożegnanie bliskiej osoby to trudny moment. Wracają wszystkie wspomnienia, w duszy rozgrywa się cały teatr uczuć – od gniewu i żalu po ból. A tymczasem spraw do załatwienia jest całe mnóstwo. Dla niektórych jest to wybawienie – mają zajęcie i niejako ucieczkę – energię tracą gdzieś indziej, a czas żałoby przeżyją później. Wiara chrześcijańska nakazuje pochować zmarłego trzeciego dnia po śmierci – ma to odwołanie do Pisma Świętego, które głosi, że Jezus zmartwychwstał dnia trzeciego. Dodatkowo na wsiach niektórzy wierzą, że nie należy urządzać pogrzebu wcześniej niż przed trzecim dniem, gdyż inaczej zmarły mógłby odejść z przekonaniem, że śpieszyło nam się z nim rozstać. 72 godziny to mało i dużo czasu, by załatwić wszystkie formalności – trzeba zgon zgłosić lekarzowi (jeśli odbył się poza szpitalem), ten musi wystawić kartę zgonu. Dalsze formalności można albo przekazać wybranemu zakładowi pogrzebowemu, albo załatwiać samemu – uzyskanie aktu zgonu w Urzędzie Stanu Cywilnego, ustalenie z organem zarządczym cmentarza daty i miejsca pochówku, wybór trumny, ubrania, załatwienie formalności kościelnych (msza, odprowadzenie na miejsce spoczynku, karawan). Spraw do załatwienia jest całe mnóstwo. Ale przychodzi wreszcie dzień, gdy świeżo wykopany grób pokrywa morze wieńców i kwiatów, palą się znicze. Po jakimś czasie świeczki wygasają, kwiaty więdną, zostaje tylko usypany kopczyk. Kolejnym etapem jest postawienie nagrobka. Od prawieków, prawie we wszystkich religiach świata, istnieje tradycja stawiania kamiennych nagrobków zmarłym. Mają lub miały one kształt piramidy, kurhanów, prostej kamiennej tablicy, większego kamienia, wspaniałych budowli, bogato zdobionych pomników, sarkofagów – w zależności od regionów świata i epoki style nagrobków zmieniały się i dziś także możemy zaobserwować na cmentarzach różne „mody”. Zwyczajowo przyjęto, że nagrobek jest trwałym miejscem pochówku ciała lub prochów zmarłych osób, miejscem pamięci. Standardowo wymiar pojedynczego nagrobka wynosi 90x190cm. Zakład kamieniarski, zwykle mieszczący się w okolicach cmentarza, już dawno odszedł od lastryka na rzecz trwałych (odporne na zniszczenia mechaniczne oraz czynniki atmosferyczne) i pięknie wyglądających kamieni – granitu, marmuru, labradorytu. Dziś w ofercie zakładów zajmujących się tworzeniem nagrobków nie ma 2 – 3 modeli, lecz przed warsztatem stoi kilkanaście wzorów, a dodatkowo wiele z nich oferuje przygotowanie wizualizacji nagrobka według oczekiwań zamawiającego. Zakład kamieniarski podążając z duchem czasu oferuje nagrobki (Kraków KAMSO) nowoczesne, minimalistyczne, ale również, jeśli ktoś woli, w stylu nawiązujących do wzornictwa z ubiegłego wieku. Można więc zamówić kamień w różnym kolorze (zielony, czerwony, biały zamiast standardowej czerni czy szarości), można wybrać wazony, krzyże, różne liternictwo (styl i kolor). Współczesny zakład kamieniarski nie narzuca, lecz wsłuchuje się w potrzeby klienta. Na jego życzenie może zmienić wymiar nagrobka (najczęściej na 100 x 200), może użyć do kompozycji materiałów niestandardowych tj. szkło, beton. Gdy już projekt zostanie zaakceptowany, kamienie przycięte i wyszlifowane, zakład kamieniarski montuje nagrobek. To bardzo ważne, by wykonał to starannie, by kamienie nie zostały podmyte po pierwszej większej ulewie. Ile kosztuje postawienie nagrobka? Zakłady kamieniarskie raczej nie posiadają sztywnego cennika, jest to kwestia indywidualnego podejścia do klienta. Ale jeśli ktoś nie szuka wymyślnych form, a jednie prostego nagrobka może pokusić się o sprawdzenie wysokości kosztów poprzez wyszukanie w internecie, wpisanie frazy „nagrobki kraków”.